Waarom is een gebitsbehandeling belangrijk?

Tandheelkundige zorg bij paarden door de jaren heen
“Vroeger gingen paarden nooit naar de tandarts en wilde paarden krijgen ook geen tandheelkundige zorg. Waarom moet mijn paard dan toch elk jaar naar de tandarts?”

Deze vraag krijg ik vaak gesteld. Uiteraard snap ik de gedachte en daarom vind ik het extra belangrijk dat ik tijdens de behandeling goed uitleg wat ik doe en waarom ik dingen doe. Toch is de gedachte niet helemaal correct. Want ook ‘vroeger’, al vanaf het einde van de 19e eeuw, werden er tandheelkundige ingrepen uitgevoerd bij paarden. Echter, pas sinds eind vorige eeuw is er daadwerkelijk veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar het gebit van het paard en het onderhouden ervan. De laatste jaren zijn deze ontwikkelingen in sneltreinvaart gegaan en bestaan er inmiddels honderden verschillende instrumenten om mee te werken en verschillende gradaties van paardentandartsen en gebitsverzorgers.

Het is pas sinds het begin van deze eeuw vanzelfsprekend dat paarden op een jaarlijkse controle gaan bij de tandarts. Voor deze tijd werd een behandeling eigenlijk pas uitgevoerd als het paard klachten vertoonde. Paarden zijn echter vluchtdieren en laten niet zomaar hun zwakke kant zien. Het kan dus moeilijk zijn om die signalen op te pikken. Als het paard jaarlijks door een (gecertificeerd) paardentandarts wordt bekeken, voorkom je dat je paard misschien met pijn rondloopt zonder dat je dat merkt. Bovendien zorgt het jaarlijks onderhouden van het gebit ervoor dat paarden hun kiezen en snijtanden langer kunnen behouden. 

Waarom is tandheelkundige zorg bij paarden belangrijk?

  • Het verwijderen van tandheelkundige problemen, zoals haken.
  • Het schoonmaken van het gebit, zoals het verwijderen van tandsteen en het uitspoelen van diastema’s.
  • Het balanceren van de kiesoppervlaktes voor een optimale verwerking en vertering van voedsel.
  • Het oplossen of uitsluiten van rijtechnische problemen met (of zonder) het bit die door het gebit worden veroorzaakt.
  • Het behoud van het gebit en daarbij de gezondheidsstaat van het paard. 
  • Het voorkomen of oplossen van pijnlijkheden in de mond van het paard.