De behandeling van het gebit van een paard ziet er altijd indrukwekkend uit. Er komt ook van alles bij kijken voordat je goed zicht hebt op het gehele gebit. Hieronder wordt de behandeling stap voor stap uitgelegd. Mochten er daarna nog vragen zijn, kun je altijd contact opnemen.
Gezondheidscheck
Voordat ik aan een behandeling begin bij een paard voer ik altijd eerst een gezondheidscheck uit. Dit doe ik omdat de gebitsbehandeling, ondanks geduld en voorzichtigheid, ingrijpend is voor een paard. Ik wil zeker weten dat het paard fysiek in staat is om de behandeling te doorstaan en niet ziek is.
De gezondheidscheck die ik uitvoer bestaat ten eerste uit een reeks met vragen over het paard, zoals de leeftijd en wat er mee gedaan wordt, bijvoorbeeld intensief wedstrijden rijden of met pensioen. Daarnaast vraag ik of het paard zonder bit wordt gereden of met en of dit problemen geeft. Ik wil graag weten of het paard al eens eerder naar de tandarts is geweest en wanneer dat dan was. Ook zou ik dan willen weten hoe het paard op de behandeling heeft gereageerd en of er toen bijzonderheden zijn aangetroffen. Als laatste wil ik dan graag wat weten over de medische geschiedenis van het paard en eventueel allergieën voor medicatie.
Naast de vragen kijk ik ook altijd even naar het paard zelf voordat ik begin. Hierbij let ik op de conditie van het paard, dus of het paard mager, goed bespierd of misschien te dik is. Ik let op wondjes en andere bijzonderheden. Daarnaast inspecteer en palpeer ik de kauwspieren om te kijken of deze symmetrisch en functioneel zijn. Ik voel de belijning van de kiezen af, voel naar verdikkingen in de kaak en kijk voor neus- en ooguitvloeiing. Als laatste luister ik altijd even naar het hart van het paard met mijn fonendoscoop. Hierbij luister ik naar hartritmestoornissen. Als deze aanwezig is, wordt er eerst met de eigenaar overlegd of het doorzetten van de behandeling verstandig is. Weet je van je paard dat hij een hartruisje heeft maar wil je wel graag dat hij naar de tandarts gaat? Neem dan gerust contact op. In overleg kunnen we de risico’s overleggen. In de meeste gevallen is een gebitsbehandeling alsnog mogelijk.
Sedatie
Allereerst is het belangrijk dat het paard stilstaat, zodat er netjes en nauwkeurig gewerkt kan worden. Hiervoor worden de paarden gesedeerd. De sedatie maakt de behandeling veiliger voor zowel mij als het paard.
De sedatie kan op verschillende manieren aan een paard worden toegediend. Let op! Alleen een dierenarts mag de sedatie via het bloedvat inspuiten. Dit is ook voor mij de meest gebruikelijke manier, omdat het snel en effectief is. Binnen vijf minuten zal het paard al tekenen van de sedatie laten zien. Naast het prikken in het bloed kan een paard ook via een gel gesedeerd worden. Dit is een goede oplossing voor paarden die prikangst hebben. Deze gel wordt in kleine hoeveelheden onder de tong gespoten en hierdoor wordt het paard langzaam slaperig.
Het paard zal bij de goede dosering van de sedatie slaperig blijven staan en dat is het gewenste effect. Om het paard te ondersteunen, wordt het hoofd opgehangen in een halster dat speciaal gemaakt is voor tandheelkundige ingrepen. Vanuit deze positie kan dan rustig gewerkt worden aan het gebit.
Gebitscheck
Voordat er met apparatuur aan de slag wordt gegaan, wordt altijd eerst de mond goed gespoeld en bekeken. Opvallende dingen worden overlegd met de eigenaar en de uitgangspositie wordt besproken. Uiteraard mag u zelf altijd even aan het gebit voelen, als u durft!
De behandeling
Apparatuur dat gebruikt wordt voor de behandeling is materiaal geregistreerd voor tandheelkundig werk bij paarden. Ik werk met elektrisch materiaal omdat dit nauwkeuriger, sneller en effectiever werkt dan handmatig materiaal. Doordat het paard gesedeerd is en stabiel hangt in een halster én ik gebruik maak van een speciale hoofdlamp voor tandheelkunde bij paarden heb ik tijdens mijn werk heel goed zicht op het gebit. Het voordeel van de elektrische vijlen is dat ze een klein oppervlak hebben en dus maar één kies raken tijdens het vijlen. Doordat ik het zelf goed kan zien, kan ik heel bewust de aangedane kiezen vijlen, maar de goede/gezonde kiezen met rust laten. Dit zorgt voor een goed behoud van de kiezen. Voor zowel de kiezen als de snijtanden zijn er verschillende soorten vijlen beschikbaar. Op deze manier kan ik, zoals te zien is op de onderstaande afbeelding, grote en kleine paarden behandelen en kan ik verschillende soorten onregelmatigheden en problemen van het gebit oplossen. Bij goed gebruik van de verschillende vijlen hebben de paarden hier geen last.
Naast het vijlen wordt ook het eventuele tandsteen verwijderd op de snijtanden en de hoektanden en worden gaten tussen de kiezen (diastema’s) uitgespoeld. Als er een tand of een kies los zit, dan kunnen deze eventueel worden verwijderd. Soms kan dit niet meteen en kan het beter zijn om na een half jaar nog eens te kijken. Daarnaast kan het soms zijn dat ik een paard moet doorsturen naar een kliniek voor röntgenfoto’s of tandheelkundige ingrepen die niet op stal kunnen worden uitgevoerd.
Na de behandeling
Na de behandeling wordt de mond volledig gespoeld met water. Daarnaast wordt het gebit nogmaals besproken met de eigenaar van het paard en wordt er een toelichting gegeven op het gedane werk in de mond. Dit wordt allemaal ook vastgelegd op een speciaal daarvoor bestemd formulier. Uiteraard is er nogmaals de ruimte om te voelen naar de verschillen in het gebit van voor en na het werk. Het paard kan na de behandeling nog een tijdje slaperig zijn. Het is dan ook van belang dat het paard niet eet voordat hij volledig wakker is.
